کد مطلب:5584 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:133

انتقاد بی جهت به اسلام
متاسفانه برخی، سرگذشت بنی قریظه را دستاویز بسیار حادّ برای انتقاد علیه پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله تلقی كرده اند، تا به زعم خود اثبات كنند كه اسلام دین صلح و محبت و دوستی نیست، بلكه یك دین خلاف امنیت و خلاف منطق است و هیچ وقت حاضر نیست تا با همسایگان روابط حسن هم جواری داشته باشد.

«لوریمر» در سال 1883 میلادی در نوشته ای جهان را به سه ناحیه و قسمت تقسیم كرد. در آخر این نوشته، درباره اسلام چنین اظهار می دارد:

تا وقتی كه اسلام باقی است، صلح و سازش این دین، با یهودیان و مسیحیان و از این بالاتر با دیگر انسان ها، یك مسأله حل نشدنی باقی خواهد ماند [1] 00).

بدیهی است اگر چنین انتقادها بجا باشد، لطمه ای بزرگ بر اصل هم زیستی و صلح، كه مورد نظر اسلام است، وارد خواهد ساخت و این كه در یك روز ششصد یا هفتصد مرد یهودی را به قتل برسانند، از نظر این منتقدان رویداد هولناكی است كه به آسانی نمی توان از آن درگذشت.

ولی كسانی كه زبان انتقاد گشوده اند، معمولاً تمام ماجرا را برای شنوندگان خود نقل نكرده اند. در حالی كه تیرگی روابط حكومت نوپای مدینه با برخی از قبایل یهود، عللی می داشت كه باید در عمق كینه توزی ها، تحریك ها و نقض پیمان ها توسط آنان جست وجو كرد.


[1] جنگ و صلح، مجيد خدوري، ترجمه غلام رضا سعيدي، ص423.